KULTURNI CENTAR RUMA
MALA DVORANA
Od 02 - 08. februara u 19.00 i 21.00 časova
Ulaznica 200 dinara
MALA DVORANA
Od 02 - 08. februara u 19.00 i 21.00 časova
Ulaznica 200 dinara
HULIJETA
Režija: Pedro Almodovar
Scenario: Pedro Almodovar, na osnovu priča iz zvirke Bekstvo - Alis Manro
Godina: 2016.
Trajanje: 96 min.
Zemlja: Španija
Godina: 2016.
Trajanje: 96 min.
Zemlja: Španija
Novi film Pedra Almodovara nosi naziv "Hulijeta". U pitanju je drama sa primesama trilera. "Hulijeta" govori o ženi, na ivici ludila, koja je pre 30 godina vodila sasvim normalan život.
Prvobitno zamišljen kao Silencio (Tišina), što je dugo vremena bio radni naziv filma, Hulijeta između ostalog, govori upravo o tišini između majke i ćerke, koja svoje korene ima u prošlosti. Upravo ta tišina, manifestovana u nepostajanju odnosa i komunikacije uopšte, postaje nepodnošljiva, razarajuća i dovodi do jednog stanja opasnog po svaku ličnost.
Kroz spoj melodrame, erotike i misterije, Hulijeta nas uvodi u mračne strane ljudske psihe i u kompleksnost ljudskih odnosa. Pre svega, govori o odnosu majke i ćerke, majčinskoj ljubavi i ljubavi uopšte. Takođe, kroz lik Hulijete (one iz starijih dana), vidimo svu bespomoćnost i slabost nas ljudi, u situacijama koje nam neretko servira život. Ovo je film o duhovima prošlosti, nesporazumima, krivici i kažnjavanju.
Vraćajući nas nekoliko godina unazad, smenjujući sadašnjost i prošlost, reditelj nas postepeno upoznaje sa tajnama i istorijom jedne porodice, kao i uzrocima Hulijetinog stanja. Par godina nakon jedne porodične tragedije, Hulijetina ćerka Antia, napušta svoju majku i zauvek nestaje iz njenog života. Odlazeći na duhovno putovanje kako kaže, Antia kažnjava i sebe i nju (razlog kažnjavanja, namerno neću otkrivati). Od tog trenutka, pratimo Hulijetu, njeno psihičko stanje i proces njenog poniranja u mrak.
Jedan od najvećih kvaliteta ovog filma, svakako je i gluma. U ulozi mlade Hulijete, odličan posao odradila je Adriana Ugarte, dočaravši mladu, lepu i šarmantnu devojku.
Možda i najveći plus ovog ostvarenja, jeste sjajna i na visokom nivou glumačka izvedba Eme Suarez u ulozi Hulijete iz kasnijeg perioda. Sarađujući prvi put sa Almodovarom, odglumila je depresivnu ženu na ivici nervnog sloma, i ostvarila rolu o kojoj će se tek pričati i za koju slobodno možemo reći da je zaslužila bar nominaciju za Oskara.
Upravo kroz ove dve uloge, koje su totalne suprotnosti (Hulijeta iz mlađih i starijih dana) vidimo svu prolaznost kako lepih tako i ružnih trenutaka od kojih je sačinjen naš život.
Kvalitet filma prepoznala je Evropska filmska akademija (EFA) dodelivši mu tri nominacije: za najbolji film, najbolju režiju i najbolju žensku ulogu, koju su u ovom slučaju podelile sjajne Ema i Adriana.
Isto tako, treba reći da je Almodovar autentičan i jedan od onih reditelja za koje kažemo da celog života snimaju isti film. Iako nije na nivou nekih njegovih ranijih ostvarenja (što je vrlo teško ostvariti), možemo reći da je ovo dobar i tipičan almodovarovski film, pun melanholije, sjajne muzike i odlične fotografije.
Ono što je vidljivo jeste činjenica da ovaj veliki reditelj i pored toga što ima šezdeset i sedam godina i iza sebe nekoliko remek-dela i dalje uživa radeći ono što najbolje zna, a to je snimanje filmova.
Sudeći po ovom filmu koji se po mnogim listama i mišljenjima kritičara spominje kao jedan od favorita za nagradu Oskar (u kategoriji najboljeg filma van engleskog govornog područja, ovogodišnji je kandidat Španije za Oskara), Almodovar je reditelj koji nam još uvek može ponuditi nešto kvalitetno.
Prvobitno zamišljen kao Silencio (Tišina), što je dugo vremena bio radni naziv filma, Hulijeta između ostalog, govori upravo o tišini između majke i ćerke, koja svoje korene ima u prošlosti. Upravo ta tišina, manifestovana u nepostajanju odnosa i komunikacije uopšte, postaje nepodnošljiva, razarajuća i dovodi do jednog stanja opasnog po svaku ličnost.
Kroz spoj melodrame, erotike i misterije, Hulijeta nas uvodi u mračne strane ljudske psihe i u kompleksnost ljudskih odnosa. Pre svega, govori o odnosu majke i ćerke, majčinskoj ljubavi i ljubavi uopšte. Takođe, kroz lik Hulijete (one iz starijih dana), vidimo svu bespomoćnost i slabost nas ljudi, u situacijama koje nam neretko servira život. Ovo je film o duhovima prošlosti, nesporazumima, krivici i kažnjavanju.
Vraćajući nas nekoliko godina unazad, smenjujući sadašnjost i prošlost, reditelj nas postepeno upoznaje sa tajnama i istorijom jedne porodice, kao i uzrocima Hulijetinog stanja. Par godina nakon jedne porodične tragedije, Hulijetina ćerka Antia, napušta svoju majku i zauvek nestaje iz njenog života. Odlazeći na duhovno putovanje kako kaže, Antia kažnjava i sebe i nju (razlog kažnjavanja, namerno neću otkrivati). Od tog trenutka, pratimo Hulijetu, njeno psihičko stanje i proces njenog poniranja u mrak.
Jedan od najvećih kvaliteta ovog filma, svakako je i gluma. U ulozi mlade Hulijete, odličan posao odradila je Adriana Ugarte, dočaravši mladu, lepu i šarmantnu devojku.
Možda i najveći plus ovog ostvarenja, jeste sjajna i na visokom nivou glumačka izvedba Eme Suarez u ulozi Hulijete iz kasnijeg perioda. Sarađujući prvi put sa Almodovarom, odglumila je depresivnu ženu na ivici nervnog sloma, i ostvarila rolu o kojoj će se tek pričati i za koju slobodno možemo reći da je zaslužila bar nominaciju za Oskara.
Upravo kroz ove dve uloge, koje su totalne suprotnosti (Hulijeta iz mlađih i starijih dana) vidimo svu prolaznost kako lepih tako i ružnih trenutaka od kojih je sačinjen naš život.
Kvalitet filma prepoznala je Evropska filmska akademija (EFA) dodelivši mu tri nominacije: za najbolji film, najbolju režiju i najbolju žensku ulogu, koju su u ovom slučaju podelile sjajne Ema i Adriana.
Isto tako, treba reći da je Almodovar autentičan i jedan od onih reditelja za koje kažemo da celog života snimaju isti film. Iako nije na nivou nekih njegovih ranijih ostvarenja (što je vrlo teško ostvariti), možemo reći da je ovo dobar i tipičan almodovarovski film, pun melanholije, sjajne muzike i odlične fotografije.
Ono što je vidljivo jeste činjenica da ovaj veliki reditelj i pored toga što ima šezdeset i sedam godina i iza sebe nekoliko remek-dela i dalje uživa radeći ono što najbolje zna, a to je snimanje filmova.
Sudeći po ovom filmu koji se po mnogim listama i mišljenjima kritičara spominje kao jedan od favorita za nagradu Oskar (u kategoriji najboljeg filma van engleskog govornog područja, ovogodišnji je kandidat Španije za Oskara), Almodovar je reditelj koji nam još uvek može ponuditi nešto kvalitetno.
Нема коментара:
Постави коментар